Onze aangeleerde overlevingsstrategieën voorzien niet in alle situaties waarmee we in ons latere leven worden geconfronteerd.
Ook zijn de strategieën niet optimaal, deze patronen gaan ons zelfs belemmeren in onze ontwikkeling. Zie het maar als een baby die huilt om aandacht, opgroeit en op zijn dertigste dat nog steeds doet.
Onze bewuste of in eerste instantie onbewuste onvrede met onszelf en de wereld om ons heen kan leiden tot het ervaren van vervreemding, leegte en angst. We projecteren ons oude ongenoegen op de omgeving van nu.
Het lijden dat we ervaren kan ook aanleiding zijn tot een spirituele zoektocht die door de strijd tussen ons werkelijke zelf en ons aangeleerde valse zelf veel verwarring oplevert. Enkel door het loslaten van ons valse zelf die tot dan toe ons leven bestuurt kunnen we de stap naar het niveau van onze werkelijke zelf maken.
Aangezien dit het loslaten van al je "zekerheden" betekent is dit zeker niet eenvoudig te doen en vergt het veel inzet en kracht. De pieken en dalen in ons dagelijkse gevoel komen wel overeen met het switchen tussen de beide niveau's, zonder dat we dit bewust sturen.
Het bewust kiezen voor het werkelijke zelf betekent afscheid nemen van al onze zekerheden en aangezien dat voelt als het loslaten van onze essentie is dit zeker niet eenvoudig, maar, hoe ironisch, wel de enige wijze om onze valse zelf achter ons te laten.
Gung Ho vriend! 

Scheurkalender archief: